Monday, May 4, 2009

എന്‍റെ കവിത

എന്നറിവിൽ നിന്നുരു–
ക്കൊണ്ടാത്മാവുയിരേകി
നിന്ദതന്നെരിവിൽ
പരിഹാസച്ചവർപ്പിൽ
ദുഃഖത്തിൻ കയ്പിൽ
കണ്ണീരുപ്പിലൊരിറ്റു
മധുരമായെൻ കവിത.
ജനിച്ചുപോയവള്‍

ജീവിച്ചുപോട്ടൊരു മൂലയില്‍
ഉഗ്രശാസനയിൽ കരിയും

ഹൃദയത്തിലുറന്നൂ കവിത.
സ്വപ്നങ്ങൾ മായ്ച്ചതിന്‍
പകരമായക്കിട്ടീ കവിത.

സൗഹൃദത്തളിര്‍ച്ചാര്‍ത്തില്‍ 
സ്നേഹമായ്‌ മൊട്ടിട്ടു കവിത.
സാന്ത്വനവും  പ്രത്യാശയും
പ്രണയവുമായെ പ്രാണനി
നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞൊഴുകും
ഹര്‍ഷാമൃതവാഹിനി.
നിന്‍ കളകളാരവമെന്‍
ഹൃദയത്തുടിപ്പുകള്‍ .


2 comments:

Sabu Kottotty said...

ഇഷ്ടമായി...
വീണ്ടും വരും...

ശാന്ത കാവുമ്പായി said...

നന്ദി•തീ൪ച്ചയായു൦ വീണ്ടു൦ വരണ൦•