'ഹായ് രാധ
ഒരു പാടുനാളായി
ക്യൂവിൽ കാണാറില്ലല്ലോ
മറന്നോ നീയെന്നെ'
കണ്ണാ,കായാമ്പൂവര്ണ്ണാ
കരളായ നീയെൻ കരളിൽ
നിന്നെയോര്ത്തുറങ്ങി;
നിന്നെയോര്ത്തുണര്ന്ന ;
വൃന്ദാവനരാധ ഞാൻ.
യാത്രാമൊഴിയോതാതെ
യാത്രയായി നീ.
നിന് കമനീയരൂപം
കാണാതെ കണ്ടു ഞാന്.
പൊഴിയാൻ വെമ്പും
കണ്ണീരിനണ കെട്ടി
കാഴ്ച മറഞ്ഞു.
പൊഴിയാക്കണ്ണീരൊരു
വെള്ളാരങ്കല്ലായ് നെഞ്ചേറ്റി.
മൗനത്തിലാണ്ടു ഞാൻ യുഗങ്ങളായ്.
നിൻ മൊബൈലിന് മുരളീരവമെൻ
മൗനത്തിൻ വാല്മീകമുടച്ചു.
നാട്യതാളങ്ങൾ പുനര്ജ്ജനിച്ച
കലിയുഗരാധ ഞാൻ.
നിൻ ചാറ്റിൽ മയങ്ങി
മറുമൊഴി തിരയവേ
കേട്ടു നിൻ മന്ദ്രസ്വരം
'ഹായ് നമ്മുടെ സത്യ'
ഒരു 'ബൈ' പോലും
മൊഴിയാതെ തേടീ
പുതുവിലാസങ്ങൾ നീ.
സൈനൗട്ട് ചെയ്തിറങ്ങി
ഞാനെൻ മനസ്സിലും
ഡെസ്ക്ടോപ്പിലുമിരുട്ടുംപേറി
ചാറ്റിനിടയില്
ചീറ്റിങ്ങുമാവാം.
എങ്കിലുമിവളിന്നും
ദ്വാപരയുഗ സന്തതി.
3 comments:
വരികള് നന്നായിട്ടുണ്ട്
പൊഴിയാക്കണ്ണീരൊരു
വെള്ളാരങ്കല്ലായ്
നെഞ്ചേറ്റി
മൗനത്തിലേക്കാണ്ടു
ഞാന് യുഗങ്ങളായ്
നന്നായിരിക്കുന്നു
ആശംസകൾ
ശ്രീ‚വരവൂരാ൯ നന്ദി•
Post a Comment